Lehenik eta behin, eskerrak eman behar dizkiogu Patxiri hartu duen lanarengatik. Benetan estimatzen diogu ahalegina.
Harira etorriz, badirudi tunelaren amaieran argia egiten hasia dela. "Mendetasun" terminoa proposatzen du Patxik, eta ez "Menpekotasun/Mendekotasun" edo "menpeko/mendeko pertsona". Gainera, interneten hainbat adibide aurkitu dituela dio, egokiak, nire ustez, lehen begiratuan.
Buelta gehiagorik eman gabe, eta kontrako iritzirik ez badago, horixe hartuko dugu bai gure oraingo testurako eta bai hemendik aurrerakoetarako. Hori bai, irizpideak bateratze aldera, komeniko litzateke beste departamentuetako testuetan ere, ahal dela, berdin jokatzea.
Berriz ere, mila esker Patxi.
Juan Mari
2 comments:
Bueno, zortzi boto alde, uste dut, kontrakorik ez, eta zenbait abstentzio...
Boto partikular bat jaso dut (ez dakit seguru nik bakarrik jaso dudan, postaz, edo denok), Marijerena, honako hau zioena: 'Berria'-n "Mendekotasun legea" eta "mendekotasunen bat duten pertsonak" agertu dela.
Naturalago delakoan "mende(ko)tasunen bat duen pertsona" erabiltzeak ere ez ditu arazo guztiak konpontzen, nire ustez: 'alkoholaren mendekotasuna duena', 'jokoaren mendekotasuna duena' edo halako zerbait ulertuko genuke, segur aski, lehenik.
Horregatik eta "mendeko" izenlagunari ihes egiteagatik proposatu nuen "mendetasuneko", eta (-ko-) gabea, hain zuzen ere, hitza pittin bat arintzeko. OEHn begiratuz gero, gainera, kasik 'mendetasun' gehiago dago 'menpekotasun/mendekotasun' baino.
Dena aitortzeko, beste kezka bat ere badut: 'mendetasunean den pertsona' hori "mendetasuneko pertsona" bihurtzea. Ez ote da pixka bat behartzea? Normalago gertatzen zaigu "mendetasun handiko pertsona", baina horren parafrasia, seguruenik, 'mendekotasun handia duen pertsona da', eta ez hainbeste 'mendetasun handian den pertsona'.
Nolanahi ere, hor daude "hitzeko pertsona" modukoak ere, ez?
Patxi
Bueno, zortzi boto alde, uste dut, kontrakorik ez, eta zenbait abstentzio...
Boto partikular bat jaso dut (ez dakit seguru nik bakarrik jaso dudan, postaz, edo denok), Marijerena, honako hau zioena: 'Berria'-n "Mendekotasun legea" eta "mendekotasunen bat duten pertsonak" agertu dela.
Naturalago delakoan "mende(ko)tasunen bat duen pertsona" erabiltzeak ere ez ditu arazo guztiak konpontzen, nire ustez: 'alkoholaren mendekotasuna duena', 'jokoaren mendekotasuna duena' edo halako zerbait ulertuko genuke, segur aski, lehenik.
Horregatik eta "mendeko" izenlagunari ihes egiteagatik proposatu nuen "mendetasuneko", eta (-ko-) gabea, hain zuzen ere, hitza pittin bat arintzeko. OEHn begiratuz gero, gainera, kasik 'mendetasun' gehiago dago 'menpekotasun/mendekotasun' baino.
Dena aitortzeko, beste kezka bat ere badut: 'mendetasunean den pertsona' hori "mendetasuneko pertsona" bihurtzea. Ez ote da pixka bat behartzea? Normalago gertatzen zaigu "mendetasun handiko pertsona", baina horren parafrasia, seguruenik, 'mendekotasun handia duen pertsona da', eta ez hainbeste 'mendetasun handian den pertsona'.
Nolanahi ere, hor daude "hitzeko pertsona" modukoak ere, ez?
Patxi
Post a Comment