Lerro hauek ez dute bigarren asmorik batere. Pentsakizuna etorri egin zait saioaren ondoren, eta esan egingo dut, xalo.
Aitortzen dut nik ere esan izan dudala behin baino gehiagotan "Ni naiz Patxi" (alegia, nor naizen esateko; ez "nor da Patxi?" galderari erantzunez, horrek ez baitu harritzekorik deus ere). Aitortzen dut entzun ere egin dudala, jakina, eta irakurri ere bai halakorik; nola ez. Baina ez dut bereziki bultzatzekoa ikusten, oro har, hurrenkera hori. Oro har, diot, eta idatzian.
Horrekin batera, zuen aurrean aitortua dut ez dudala inondik uste mesede berezirik dakarrenik "Taldeak bildu nahi ditu 10.000 sinadura" idazteak, adibidez, komunikagarritasunaren aldetik. Nik, aizue, "Taldeak 10.000 sinadura bildu nahi ditu" idatziko dut; benetan, horrela hitz egiten erakutsi zidaten (ez dut esan nahi formalki erakutsi zidatenik horrela), eta horrela idaztea daukat eredutzat oraingoz. Komunikagarritasunaren izenean ere bai.
Dudarik ez daukat, jakina, "Ni naiz erreka zikinen iturri garbiak aurkitu nahi dituen poeta tristea" ezin idatz ez esan daitekeela bestela.
Besterik gabe. Denek ongi ulertu didazuen segurtasun osoz, agur bero bat. Saio polita izan da, ederra.
Patxi Petrirena
